Cukuplah 10 tahun

Kehadapan awak,

Aku tak pasti macam mana nak mula. Tapi aku tahu, aku nak cakap semua yang aku simpan dalam hati sejak bertahun-tahun.


Aku pernah hancur satu ketika dulu — bila orang yang aku sangka akan jadi masa depan aku, tinggalkan aku untuk orang yang aku anggap paling aku percaya. Luka tu dalam. Lama aku terperangkap dalam rasa sedih dan hilang keyakinan. Tapi dalam diam, kehadiran kau — walaupun dari jauh — banyak bantu aku. Kau mungkin tak tahu, tapi kau jadi kekuatan aku waktu aku rasa paling lemah. Aku senyum sebab tengok kau bahagia. Aku kuat sebab tahu kau wujud.


Sepuluh tahun. Bukan sekejap. Aku simpan perasaan ni, bukan sebab aku tak boleh lepaskan, tapi sebab perasaan ni buat aku rasa hidup. Tapi bila aku beranikan diri untuk luahkan… perkara ni jadi sia-sia. Penantian ini sia-sia. Dan aku terima. Tapi aku takkan tipu — ia tetap menyakitkan.


Aku cuma nak kau tahu, kau pernah jadi penyembuh aku… walaupun tanpa sedar. Dan untuk tu, aku sentiasa akan bersyukur untuk itu. Terima kasih sebab pernah wujud dalam hidup aku, walau hanya seketika.


Selamat tinggal. Aku cuba untuk perlahan-lahan lepaskan kau — bukan sebab aku marah, tapi sebab aku akhirnya pilih untuk sayang diri sendiri lebih daripada aku kejar bayang-bayang yang tak pasti. Terima kasih untuk segalanya.


Dari insan yang tak pernah di anggap,

Zura



zuraizlita. Powered by Blogger.